Metoda werbo-tonalna - co to takiego?

Metoda werbo – tonalna została opracowana przez profesora Petara Guberinę w latach 50. ubiegłego wieku w Centrum SUVAG w Zagrzebiu.

Metoda ta stosowana jest na całym świecie. W metodzie tej terapeuta - poprzez specjalnie dobrane ćwiczenia - stymuluje rozwój motoryki oraz zmysłu równowagi dziecka, dzięki czemu udaje się uwrażliwić słuch i usprawnić komunikację językową dziecka. Terapeuci stosujący tę metodę łączą ruch ciała i rytm muzyczny by osiągnąć właśnie ten cel.

Metodę werbo – tonalną stosuje się u dzieci z wadą słuchu aż do osiągnięcia wieku szkolnego, bazując na relacjach zachodzących między mową a ruchem - określone ruchy są powiązane z odpowiednimi dźwiękami. W terapii stosuje się też aparaturę wzmacniającą dźwięki, dzięki której uzyskuje się poprawę jakości odbioru dźwięku. Są to: aparat SUVAG, mikrofon elektryczny, słuchawki, pelota i podłoga wibracyjna.

W czasie ćwiczeń poszczególnych samogłosek i spółgłosek wykorzystuje się odpowiednie przedmioty czy rekwizyty, które stosowane są do wywołania i utrwalania danej głoski. I tak np. samogłosce [u] odpowiada bączek, samogłosce [e] – kubeczki, a spółgłosce [f] – piórko. Dzieci tworzą sobie skojarzenia między przedmiotem, rekwizytem a dźwiękiem i w momencie, kiedy widzą dany przedmiot często same, pierwsze wydają dźwięk, którego się wcześniej nauczyły.

Celem metody werbo - tonalnej jest przełożenie ruchów całego ciała (makroruchy) na ruchy narządów mowy (mikroruchy) i wykorzystanie związku, jaki pomiędzy nimi zaistnieje. Osiąga się to przez stosowanie rytmu ciała, rytmu muzycznego oraz zabaw fonacyjnych. Rytm ciała jest wykorzystywany do wywołania głosu, jak i korygowania nieprawidłowej artykulacji, natomiast ruchy ciała służą nie tylko do tworzenia sylab, ale też do układania zdań bez pomocy odczytywania mowy z ust. W rytmie muzycznym w trakcie terapii wykorzystywane są łatwe wyliczanki-rymowanki, które podkreślają elementy suprasegmentalne mowy tj. akcent, melodia, tempo.

W Polsce prekursorką stosowania metody werbo-tonalnej w terapii dziecka z wadą słuchu była dr Zofia Kułakowska, która metodę tę wprowadziła w 2003 roku. Dzięki jej zaangażowaniu odbyły się w Polsce pierwsze szkolenia prowadzone przez specjalistów z Medycznego Centrum Audiofonologii w Brukseli.



Opracowanie: Agnieszka Podlasiak
Na podstawie materiałów własnych ze szkolenia z metody werbo – tonalnej I i II stopnia.